- "உங்களின் பிள்ளைகள், உறவுகள் புதைக்கப்பட்ட மண்ணில்- அவர்கள் நினைவாக ஒன்று கூடி- அழுவதற்காக, அவர்களின் ஆன்மாக்களோடுஉறவாடுவதற்கான உரிமையைப் பெற்றுக் கொடுப்போருக்காக எதிர்காலத்தில் வாக்களியுங்கள். வாக்குகளுக்காக உங்களைத் தேடிவருவோரிடம் இதையெல்லாம் நிறைவேற்றித் தருவீர்களா என்று கேள்வியை எழுப்புங்கள். அத்தகைய உறுதிமொழி தருவோருக்குவாக்களியுங்கள். இந்தக் கேள்வியை எழுப்பத் தகுந்த தருணம் இதுவே. இதைத் தவற விட்டால் எம் உறவுகளுக்காக மௌனமாகஅழுவதைவிட வேறேதையும் செய்யமுடியாது போகும்." மரணித்த வீரர்களுக்காக ஒரு நினைவுத்தூபியைக் கூட வைத்திருக்க முடியாதநிலை காணப்படுகிறது. தமிழ் மக்களின் பாரம்பரிய தாயகத்திலேயே இந்த நிலை. சிங்களப் பேரினவாதம் தமிழர் மீது எந்தளவுக்குக்கோலோச்ச முனைகிறது என்பது இதிலிருந்தே வெளிப்படையாகிறது. இறந்தோரை வணங்கும் மரபு தமிழருடையது. ஆனால் அந்த மரபைக்கூடக் கடைப்பிடிக்க முடியாத வகையில் சிங்களப் பேரினவாதம் காடைத்தனங்களைக் கட்டவிழ்த்து விடுகிறது. சிங்கள அரசுடன் இணங்கிப்போகலாம் என்று தமிழ்மக்களுக்கு ஆலோசனை கூறிவோர்- இந்த உரிமையைக் கூட விட்டுக் கொடுக்காதவர்களிடத்தில் இருந்துஎதைத் தான் பெற்றுக் கொடுக்கப் போகிறார்கள்? தமிழ் மக்கள் தமது நிலத்தில் ஒரு நினைவுச்சின்னத்தை வைப்பதற்குக்குக் கூடஉரிமை இல்லாத போது- அடிப்படைச் சுதந்திரத்தை எப்படிப் பெற்றுக் கொடுக்கப் போகிறார்கள்? இறந்தவர்களுக்கு மரியாதைசெலுத்துவதே மனிதனின் இயல்பு- மரபு.
அது எதிரியாயினும் நண்பனாயினும் மாறுபாடு இருக்கக் கூடாது என்பதே நாகரீக மனித சமுதாயத்தின் பண்பு. ஆனால் இறந்து போனஒருவரின் நினைவுத்தூபியைக் கூட விட்டுக் வைக்கக் கூடாது என்று கங்கணம் கட்டியுள்ள சிங்களப் பேரினவாதம் உயிரோடு இருக்கும்தமிழர்களுக்கா உரிமைகளை வழங்கப் போகிறது?
இனி,
- தமிழ் மக்களுக்கு எதிரான போரில் வெற்றி பெற்ற சிங்கள அரசாங்கம் இப்போது தமிழரின் வரலாறுப் பெருமைமிக்க சின்னங்களையும்பாரம்பரியங்களையும் அழிக்கின்ற முயற்சிகளில் இறங்கியுள்ளது. நல்லூரில் அமைந்திருந்த தியாகி திலீபனின் நினைவுத்தூபிஅழிக்கப்பட்டது, கற்சிலைமடுவில் இருந்த பண்டாரவன்னியன் நினைவுச்சின்னம் பெயர்க்கப்படடது, மாவீரர்கள் நினைவாக அமைக்கப்பட்டநினைவுச் சின்னங்கள் மற்றும் துயிலும் இல்லங்கள் சிதைக்கப்பட்டமை என்று தமிழருக்கு எதிரான பண்பாட்டு- வரலாறு அழிப்புநடவடிக்கைகள் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன.
நல்லூரில் தியாகி திலீபனின் நினைவுத்தூபி அழிக்கப்பட்டது மட்டுமன்றி- ஒரே இரவில் அதைப் பெயர்த்துக் கொண்டு போய் குப்பைமேடொன்றில் வீசியிருக்கின்றனர். இது சாதாரணமானதொரு நடவடிக்கையல்ல. சிங்களப் பேரினவாதத்தின் ஊழிக்கூத்து தமிழரின்பண்பாட்டுத் தலைநகரான நல்லூர் வரைக்கும் வந்துவிட்டதன் வெளிப்பாடு. யாழ்ப்பாண மாநகரசபையின் ஆட்சியை சிங்களப்பேரினவாதத்தின் தந்தையான சிறிலங்கா சுதந்திரக் கட்சிக்கும் அதனுடன் கூட்டணி சேர்ந்த ஈபிடிபிக்கும் தாரை வார்த்துக் கொடுத்த யாழ்.நகரமக்களுக்கு அவர்கள் செய்த கைம்மாறு தான் இது. யாழ்ப்பாண மாநகரசபைக்குத் தெரியாமல் இப்படியொரு காரியம் நடந்திருக்கவாய்ப்பில்லை. அவர்களின் துணையுடன் கூட இது நடந்திருக்கலாம்.
கற்சிலைமடுவில் பண்டாரவன்னியன் நினைவுக்கல் பெயர்த்தெடுக்கப்பட்ட சம்பவமும் இதேபோன்றது தான். பண்டாரவன்னியன்என்ற தமிழ் மன்னனின் வரலாற்றையே அழிக்க முனையும் சதி அது. வடக்கு,கிழக்கு தமிழரின் தாயகம் அல்ல- அங்கு தமிழ் அரசுகள்இருந்ததும் இல்லை என்று நிறுவ இதுபோன்ற அழிப்பு நடவடிக்கைகள் சிங்களப் பேரினவாதிகளுக்குத் தேவைப்படுகின்றன.வன்னியில் உள்ள புலிகளின் நினைவுச்சின்னங்களை அழித்து- புலிகளின் வரலாற்றையே இல்லாமல் செய்வதற்கு முனைவதுபோன்ற நிலை தான் பண்டாரவன்னியனுக்கும் வந்திருக்கிறது. வன்னியில் சிங்களப் படையினருக்கு நினைவுத்தூபிகளை அமைத்துவரும் சிங்கள அரசு அங்கிருக்கும் புலிகளின் நினைவுத்தூபிகளை பெயர்த்தெடுத்து இருந்த இடமேதெரியாமல் அழித்து வருகிறது.மாவீரர் துயிலுமில்லங்களை சிதைத்து அந்த மண்ணைக் கொண்டு வீதிகளை அமைக்கிறது.
போர்த்துக்கேய, ஒல்லாந்த, ஆங்கிலேயப் படைகள் தமிழர் தாயகத்தில் இருந்த கோவில்களை அழித்தது போன்று இவையும் ஒரு பண்பாட்டுஅழிப்பு நடவடிக்கையே. கோவில்களை அழித்து அவற்றின் கற்களை கொண்டு தேவாலயங்களை அமைத்த அந்நியப் படைகளைப் போன்றேசிங்களப்படைகளும் இன்று செய்து கொண்டிருக்கின்றன. தமிழ்வீரர்களின் நினைவிடங்களில் இருந்து பெயர்க்கப்பட்ட மண்ணைக் கொண்டுசிங்களப் படையினருக்கு நினைவுத்தூபிகள் அமைக்கப்படுகின்றன- பௌத்த தேவாலயங்கள் அமைக்கப்படுகின்றன. இவற்றைவிட சுற்றுலாவிடுதிகளும் அமைக்கப்படவுள்ளன.
திலீபனின் நினைவுத்தூபி அழிப்பு நடவடிக்கை சிங்களப் பேரினவாதம் இன்னமும் உச்சக்கட்ட விழிப்பு நிலையிலேயே இருப்பதைஉணர்த்துகிறது. இது தமிழ் மக்களுக்குத் தேர்தல் நேரத்தில் சொல்லப்பட்ட மிகப் பெறுமதி வாய்ந்த செய்தி. தென்னிலங்கையில்ஜேவிபி ஒன்றுக்கு இரண்டு முறை ஆயுதக்கிளர்ச்சி செய்து அரசுக்கு எதிராகப் போராடிய அமைப்பு. அதற்காக அவர்களில்ஆயிரக்கணக்கானோர் கொன்று குவிக்கப்பட்டனர். ஆனால் இப்போதும் அவர்களால் கொல்லப்பட்ட தமது தலைவர்கள் நினைவாகநிகழ்வுகளை நடத்த முடிகிறது. அவர்களுக்கான நினைவுச் சின்னங்களை அமைக்க முடிகிறது. ஆனால் தமிழ் மக்களால் அப்படிச்செய்ய முடியாது என்று கூறுகிறது சிங்களப் பேரினவாதம். தமிழ் மக்களின் உரிமைக்காகப் போராடியவர்களை நினைவு கொள்ளமுடியாத நிலை உள்ளது.
மரணித்த வீரர்களுக்காக ஒரு நினைவுத்தூபியைக் கூட வைத்திருக்க முடியாத நிலை காணப்படுகிறது. தமிழ் மக்களின் பாரம்பரியதாயகத்திலேயே இந்த நிலை. சிங்களப் பேரினவாதம் தமிழர் மீது எந்தளவுக்குக் கோலோச்ச முனைகிறது என்பது இதிலிருந்தேவெளிப்படையாகிறது.
இறந்தோரை வணங்கும் மரபு தமிழருடையது.
ஆனால் அந்த மரபைக் கூடக் கடைப்பிடிக்க முடியாத வகையில் சிங்களப் பேரினவாதம் காடைத்தனங்களைக் கட்டவிழ்த்து விடுகிறது.
சிங்கள அரசுடன் இணங்கிப் போகலாம் என்று தமிழ்மக்களுக்கு ஆலோசனை கூறிவோர்- இந்த உரிமையைக் கூட விட்டுக்கொடுக்காதவர்களிடத்தில் இருந்து எதைத் தான் பெற்றுக் கொடுக்கப் போகிறார்கள்?
தமிழ் மக்கள் தமது நிலத்தில் ஒரு நினைவுச்சின்னத்தை வைப்பதற்குக்குக் கூட உரிமை இல்லாத போது- அடிப்படைச் சுதந்திரத்தைஎப்படிப் பெற்றுக் கொடுக்கப் போகிறார்கள்?
இறந்தவர்களுக்கு மரியாதை செலுத்துவதே மனிதனின் இயல்பு- மரபு.
அது எதிரியாயினும் நண்பனாயினும் மாறுபாடு இருக்கக் கூடாது என்பதே நாகரீக மனித சமுதாயத்தின் பண்பு. ஆனால் இறந்து போனஒருவரின் நினைவுத்தூபியைக் கூட விட்டுக் வைக்கக் கூடாது என்று கங்கணம் கட்டியுள்ள சிங்களப் பேரினவாதம் உயிரோடு இருக்கும்தமிழர்களுக்கா உரிமைகளை வழங்கப் போகிறது?
திலீபன் நினைவுத்தூபி அழிக்கப்பட்டடது போன்றே நாளை தமிழரின் வரலாற்றுச் சின்னமான சங்கிலிய மன்னனின் வளைவு, சிலை கூடஅழிக்கப்படலாம். ஏன் தமிழர் தாயகத்தில் உள்ள ஏனைய வரலாற்றுச் சின்னங்களைச் சிதைத்து அங்கு பௌத்த வழிபாட்டு சின்னங்களைஅமைக்கலாம். இவையெல்லாம் காலமாற்றத்தில் நிகழ முடியாதவை என்று யாராலும் உறுதி கூற முடியாது. தமிழீழத் தேசியத்தலைவர்பிரபாகரன் இருக்கும் வரைக்கும் தமிழரின் பாதுகாப்புக்கு ஒரு கவசம் இருந்தது. தமிழரின் மீது கை வைத்தால் பிரபாகரன் படை பதில்சொல்லும் என்ற அச்சம் சிங்களப் பேரினவாதத்திடம் இருந்தது. ஆனால் அந்தக் கவசத்தை இழந்து நிற்கும் தமிழரிடம் சிங்களப்பேரினவாதம் வாலாட்டிக் கொண்டிருக்கிறது.
ஆங்கிலேய, ஒல்லாந்த, போர்த்துக்கேயப் படைகள் அன்று செய்த அனைத்தையும் இன்று சிங்களப்படைகள் செய்கின்றன. அன்று கோவில்கள்அழிக்கப்பட்டு தேவாலயங்கள் கட்டப்பட்டன. இன்று தமிழரின் வரலாற்றையும்- வீரத்தையும் வெளிபடுத்தும் சின்னங்களை அழித்து பௌத்தவிகாரைகள் அமைக்கப்படுகின்றன. இப்படிச் சொல்வது ஒன்றும் இனவாதமோ மதவாதமோ அல்ல. மாறாக தேர்தல் நேரத்தில் யாழ்ப்பாணமக்கள் மட்டுமன்றி தமிழ் மக்கள் அனைவருக்குமே விடப்பட்ட சவால் இது.
மீளவும் திலீபன் நினைவுத்தூபி நல்லூரில் அமைய வேண்டும். அதை மீளவும் அமைப்பதாக வாக்குறுதி கொடுப்போருக்கு வாக்களியுங்கள்.மீளவும் பண்டாரவன்னியன் நினைவுக்கல் அதேயிடத்தில் அமைய வேண்டும்- அதைச் செய்வதாக உறுதியளிப்போரைத் தெரிவு செய்யுங்கள்.உங்களின் பிள்ளைகள், உறவுகள் புதைக்கப்பட்ட மண்ணில்- அவர்கள் நினைவாக ஒன்று கூடி- அழுவதற்காக, அவர்களின் ஆன்மாக்களோடுஉறவாடுவதற்கான உரிமையைப் பெற்றுக் கொடுப்போருக்காக வாக்களியுங்கள். வாக்குகளுக்காக உங்களைத் தேடி வருவோரிடம்இதையெல்லாம் நிறைவேற்றித் தருவீர்களா என்று கேள்வியை எழுப்புங்கள். அத்தகைய உறுதிமொழி தருவோருக்கு வாக்களியுங்கள்.இந்தக் கேள்வியை எழுப்பத் தகுந்த தருணம் இதுவே. இதைத் தவற விட்டால் எம் உறவுகளுக்காக மௌனமாக அழுவதைவிடவேறேதையும் செய்யமுடியாது போகும்.
|
|
No comments:
Post a Comment